Al van jongs af aan is Karel Appel bevlogen van schilderen. Hij krijgt op zijn vijftiende verjaardag een schilderskistje van zijn Oom, die hem tevens meeneemt om buiten het landschap na te schilderen. Na een lange werkweek in de kapperszaak van zijn vader, trekt Karel Appel er graag op uit om buiten zijn schilderstechniek te verfijnen. Als hij 18 jaar is, besluit hij dat hij genoeg heeft van het kappersvak en kunstenaar wil worden. Hij moet dan spoorslags het ouderlijk huis verlaten van zijn vader. Een tijd van armoede en overleven breekt aan. Elke dag wat eten op tafel en een dak boven zijn hoofd bereikt hij met grote moeite, maar hij kan wel al zijn tijd besteden aan schilderen…. De resultaten daarvan kunt u komen bekijken bij de prachtige retrospectieve tentoonstelling in het Gemeentemuseum.

Tijdens de rondleiding ga ik in op de ontwikkeling van Karel Appels werk en zijn voortdurende zoektocht naar vernieuwing. Het prachtige film-portret ‘De werkelijkheid van Karel Appel’ door  Jan Vrijman heeft er voor gezorgd dat bij iedereen meteen de uitspraak ‘ik rotzooi maar wat an’ naar boven komt. ….of …’dat kan mijn neefje van 4 ook’. Bij het bestuderen van Appels biografie en het overzien van zijn oeuvre blijkt echter al snel dat dat ‘an-rotzooien’ inspiratie biedt voor het componeren van een uitgewogen compositie. Alleen deelde Appel dat stukje van zijn werkwijze niet met de buitenwereld. Dat bleef het geheim van de smid. Als primeur toont het Gemeentemuseum nu enkele voorstudies van grote werken die ook in de tentoonstelling te zien zijn.

Voor meer informatie over de rondleiding kunt u contact opnemen door een email te sturen naar elsje.drewes @ casema.nl

(het emailadres graag kopiëren en de spaties verwijderen bij versturen … helaas wordt er veel spam verzonden naar emailadressen die op webpagina’s staan en dit voorkomt het grotendeels. Excuses hiervoor)